چند وقتی چیزی ننوشتم و بیشتر به وبلاگ دوستان سر زدم ..نمیدونم چرا احساس کردم کارم بیهوده است ..البته خدای نکرده نه از بابت در باب شهدا نوشتن ..نه ..ولی تو این مدت فهمیدم هر کی به وبم سر میزنه خودش اهل شناخت شهداست ..خودش درگیر شهداست ..خودش به سرزمین شهدا قدم گذاشته و مهم تر اینکه مطالبی مشترک بین همه ی وب های لینک شده دیدم ..اینکه اگر شهادت عزیزی فرا رسیده همه ، زندگی نامه ی اون شهید رو برای بارهای متوالی تو وبشون میذارن ..اگه فصل رفتن به منطقه هست همه حال و هوای اون جا رو میذارن ..وقتی برمیگردن از بی وفایی های خودشون و شهدا شرمنده ایم مینویسن و البته به نثرهای مختلف .. و جالب اینجاست که اینو حداقل از نظرات وب خودم فهمیدم که معمولا پست ها خونده نمیشه و نظرات بیشتر صرف من به روزم و مطلب خوبی بود و عالی بود و جالب بود و از این دست تعریفا میشه ..و باز هم از باب استثنا نه همه ..!! خلاصه اینکه به نظرم اومد وب نوشتنم برام شده یه سرگرمی که هیچ کمکی به اونایی که به وبم سر میزنن نمیکنه چون همه این کاره ان و خودشون دوست دار شهدا ..من هدفم از وب نوشتن این بود که کاری برای شهدا بکم یا مثلا فکر میکردم میشه عده ای رو از خواب بیدار کرد ولی خب فهمیدم که اونایی که خوابن و در اصل خودشونو به خواب زدن اصلا دتبال این جور مطالب نیستن در این دنیای بزرگ نت ..!! حالا اگه شماها فکر میکنین وب نوشتن خوبه بهم بگین چه تاثیری داره ؟؟ البته از باب تذکر برای خودی ها خوبه ولی به نظرتون چی کار میشه کرد که به نوعی جذب نیرو برای این طرف باشه ؟؟ که اونایی هم که تو این خط نیستن شده برای یه تلنگر یه سر به این جور وب ها بزنن ؟؟ ..
دل نوشت : + الهی رضا برضاک و تسلیما لقضائک
+کارهایتان را فقط به خاطر خدا انجام دهید و از روی اخلاص
(شهید حسن ترک)
+شهدا رو بشناس البته نه فقط شهید همت و .. ، قدم به گلزار شهدا
که بگذاری می فهمی که حتی از ده قطعه هم بیشترن ..!!
+تفحص به سیره ی شهدا که یادتون نرفته ؟؟
دوستی با یه شهید چی ؟؟
+به هنگام طلوع و غروب خورشید که آسمان رنگ خون میگیرد
به یاد شهدا باشید ..!
+اللهم عجل لولیک الفرج ( روحی لتراب مقدمک فداء)
